Bogurodzica jako Modlitwa
O tym, że Bogurodzicę można traktować jako średniowieczną modlitwę nikt nie może mieć wątpliwości. Spełnia bowiem wyznaczniki tego gatunku. Poniższy tekst stanowi krótką refleksję nad tym arcydziełem liryki maryjnej zapisanej w języku polskim.
Treść pieśni stanowią modlitewne prośby wyrażone w najstarszych zapisanych słowach w języku polskim:
w strofie pierwszej: do Matki Boskiej, aby, jako wybrana z wielu przez Boga i zjednoczona z nim w realizacji jego woli, pozyskała skłoniła ku ludziom i uzyskała przychylność swego Syna.
w strofie drugiej: do Bożyca(Syna Bożego, Chrystusa), aby, za przyczyną Jana Chrzciciela, wysłuchał błagań o dar bogobojnego życia i zbawienia po śmierci.
Matka Boska ukazana jest tu jako adresatka modłów, pośredniczka pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Z jednej strony jest istotą boską – matka Boga, matka-dziewica, wybranka Boga (dogmaty kościoła rzymsko katolickiego), a więc znajduje się tak blisko Boga, jak nikt inny (może więc wyjednać najwięcej łask). Z drugiej strony była kochającą matką, która urodziła i wychowała swego syna niejednokrotnie pokazując się jako roztropna wrażliwa kobieta (chętniej zatem wysłuchuje próśb ludu). Często w Ewangelii pokazywała się jako kobieta wrażliwa na potrzeby innych np. w Kanie galilejskiej to ona nakłoniła Jezusa by pomógł weselnikom.
Formuła modlitwy sprawia, że słowa powtarzane przez wszystkich mające uniwersalne przesłanie stają się wyjątkowe za sprawą intencji, w której odmawiana jest modlitwa.