Czy warto być asertywnym? Czy płyną z tego jakieś korzyści? Czy ta postawa nie powoduje konfliktów? Czy nie utrudnia życia? Takich pytań roi się u osób, które już poją pojęcie czym jest asertywność. Można na nie odpowiedzieć próbując określić jaka asertywność jest.
Na pewno jest uczciwa, ponieważ nie polega na oszukiwaniu. Wręcz przeciwnie nakazuje szczerość zarówno wobec siebie, jak i wobec innych. Dzięki niej nie trzeba więc udawać, że się jest kimś innym niż w rzeczywistości.
Nie należy się jednak, że ludzie już w momencie narodzin dzielą na tych, którzy są asertywni i na tych, którzy są nieasertywni lub agresywni. Asertywności wszyscy się uczą i przyznać sobie szczerze należy, że nie jest to nauka wcale łatwa. Podsumowując należy podkreślić, że jest to cecha wyuczona.
Mimo, że piszemy tutaj, iż asertywność to zachowanie, to przede wszystkim należy pamiętać, że jest to zachowanie werbalne. Każde zachowanie asertywne jest ściśle związane z komunikowaniem swojemu otoczeniu informacji o sobie, o swoich uczuciach i o własnym stosunku do konkretnych osób, faktów, sytuacji.
Stąd już tylko jeden krok do stwierdzenia, że asertywność pozwala na życie w społeczeństwie. Uczy nie tylko jak dbać o własny interes, ale w równym stopniu ma na uwadze dobro naszego otoczenia. W związku z tym, skoro nikogo nikt nie będzie krzywdził to zniknie również z życia asertywnych poczucie winy.
Jedną z podstawowych funkcji asertywności jest chyba jej typowo prakseologiczny wymiar. Jej użyteczność i pragmatyczność można podkreślić sprowadzając do tego, że jest ona najlepszym sposobem na osiąganie własnych celów i realizowanie marzeń. Można powiedzieć, że wręcz nakazuje takie nastawienie do życia. Nie trzeba tu pisać, że człowiek, który realizuje swoje marzenia i cele to człowiek szczęśliwy.
Najważniejsze znaczenie asertywności w życiu człowieka jednak polega na czymś innym. Dzięki niej ludzie mogą wyzwolić się ze schematów narzuconych im w dzieciństwie przez rodziców, rodzinę, mogą ostatecznie wydorośleć, tzn. przestać być dzieckiem i przestać być swoim rodzicem we własnym życiu, po prostu odnaleźć siebie.
Jako ostatnią, ale nie najmniej znaczącą należy wymienić tę funkcję asertywności, która skłania ludzi do autoekspresji. Dzięki niej ludzie uczą się werbalizować swoje uczucia, swoje postawy wobec świata ich otaczającego, ale także wobec siebie.