Dwudziestolecie międzywojenne - epoka literacka

Skamandryci - program poetycki

Program grupy poetyckiej Skamander i krótka charakterystyka skamandrytów

Skamandryci

SKAMANDER to starożytna nazwa rzeki w okolicach Troi, w pn.-zach. Turcji

 

  1. Sztandarowe czasopisma: Pro Arte, ProArte et studio, Skamander, Wiadomości literackie, Cyrulik warszawski

  2. Występy w kawiarniach (Pod Pikadorem)

  3. Działalność humorystyczno-satyryczna (szopki polityczne)

Skład skamandrytów:

  1. Julian Tuwim
  2. Kazimierz Wierzyński
  3. Jan Lechoń
  4. Jarosław Iwaszkiewicz
  5. Antoni Słonimski

Program programowo antyprogramowy

  • Głoszenie programu nie ma sensu
  • Chcemy być poetami dnia dzisiejszego
  • Chcemy być poetami, nikim więcej
  • Realizm – zainteresowanie się współczesnością (praesensizm)
  • Dbałość o wysoki poziom artystyczny

Program immanentny 

(wynikający z twórczości, zapisany w niej)

  • Populizm
  • Witalizm
  • Antymłodopolskość
  • Biologizm
  • Praesensizm
  • Autotelizm
  • Dbałość o język i formę

Satelici Skamandra

publikowali na stronach Skamandra, brali udział w wieczorach poetyckich, częściowo identyfikowali się ze skamandrytami

  • Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
  • Józef Wittlin
  • Kazimiera Iłłakiewiczówna
  • Jerzy Liebert
  • Władysław Broniewski

Bibliografia:

  1. A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 3,Warszawa: WSiP, 2004 r.
  2. B. Gromadzka, Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?, Warszawa: Nowa era, 2003r.
  3. T. Wroczyński, Literatura polska dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa: WSiP, 1997 r.
  4. M. Stworowa, M. Orlicka, Scenariusze lekcji języka polskiego, Innowacje: Goleszów, 1994 r.
Serwis rozdaje przeglądarkom bezpieczne ciasteczka.