Funkcje komunikacyjne
Funkcje komunikacyjne wynikają wprost z {ln: model komunikacji ' modelu komunikacyjnego Romana Jakobsona}.
W uproszczeniu każdy komunikat pełni następujące funkcje:
-
funkcja informacyjna (referencyjna, przedstawieniowa) prezentuje jak komunikat odnosi się do rzeczywistości (odpowiada na pytanie czy komunikat jest prawdziwy, zgodny z rzeczywistością, jest ona najważniejsza przy komunikatach o charakterze „czysto" informacyjnym); wg niektórych to funkcja, którą pełni każdy komunikat, wszystko coś znaczy (jej dominacja polega na zmniejszeniu znaczenia pozostałych funkcji)
-
funkcja ekspresywna (ekspresyjna) opisuje stosunek nadawcy do komunikatu, zawieraa informacje o tym co czuje, co myśli, czego chce nadawca (najważniejszy jet tu nadawca).
-
funkcja impresywna (perswazyjna, konatywna) nadawca poprzez komunikat ma wpływ na odbiorcę lub chce wywrzeć na odbiorcy jakieś wrażenie, przekonać go, skłonić do zmiany poglądu, postawy, zachowania
-
funkcja fatyczna - podtrzymywanie kontaktu (potakiwanie, pytania, twierdzenia rozwijające rozmowę, kierujące nią)
-
funkcja poetycka (poetyczna) - stosunek komunikatu do samego siebie, do swojej formy (wiąże się ona najczęściej z funkcją estetyczną)
-
funkcja metajęzykowa staje się pomocna w identyfikacji kodu, który jest wykorzystywany w komunikacji (inaczej mówiąc sprowadza się do tych informacji, które podpowiadają odbiorcy, jak ma odczytywać komunikat)
Źródło: Fiske J.