Pomnik Piotra Wielkiego Analiza

Czynności wstępne - Rafał Goraus
Analiza Wstępna - Maciej Czarnota
Analiza właściwa :
a)Treść - Radosław Harman

b)Forma , Nadawca , Odbiorca - Kamil Bury
c)Intertekstualności - Kamil Bury oraz Radosław Herman

Analiza

CECHY TWÓRCZOŚCI AUTORA

-Mickiewicz to wzór romantycznego poety-Polaka: wybitna indywidualność,

-poeta-prorok wyrażający uczucia i tęsknoty całego narodu, duchowy przywódca,

-był promotorem romantyzmu polskiego

-wprowadzał nowe tematy, bohaterów: ludowość, świat kultury materialnej i duchownej ludu, polską ówczesną tragiczna rzeczywistość społeczno-polityczną

-opisywał piękno krajobrazów, tęsknotę za krajem lat dzieciństwa

-w „Dziadach” przedstawia koncepcje mesjanizmu polskiego: plan zbawienia ludzkości przez męczeństwo narodu polskiego

-w lirykach dominuje nastrój zamyślenia nad życiem

BIOGRAFIA

Wieść o wybuchu powstania listopadowego zastała Adama Mickiewicza w Rzymie. Był to grudzień 1830, ale dopiero w kwietniu następnego roku wyjechał do Paryża, a następnie przybył do Wielkopolski. Niestety, nie udało mu się przekroczyć granicy Królestwa Kongresowego. Po upadku powstania w marcu 1832 roku Mickiewicz wyjechał do Drezna. Legenda literacka głosi, że pomysł napisania "Dziadów" cz.III powstał w wyobraźni poety w niedzielę 25 marca 1832 roku w katedrze drezdeńskiej, podczas uroczystej mszy, uświetnionej muzyką Mozarta. Pierwsza wersja utworu była gotowa 6 kwietnia, ostateczna 29 kwietnia, drukiem dramat ukazał się w październiku 1832 roku.

Poeta przewiduje jednak, że kiedyś nadejdzie kres państwa tyranów. Mówi o tym w wierszu "Ustępu" pt. "Pomnik Piotra Wielkiego". Miał on być wyrzeźbiony na wzór pomnika Marka Aureliusza, ale tamten rzymski wódz i cesarz był czczony przez swój lud i uważany za ojca, toteż jego koń stąpa "równym krokiem", aby ludzie mogli podejść bliżej władcy. Natomiast koń Piotra Wielkiego przedstawiony został w szalonym pędzie, a więc tratuje wszystko na swej drodze, nie zważając na nic. W zakończeniu wiersza poeta pyta:

"Lecz skoro słońce swobody zabłyśnie

I wiatr zachodni ogrzeje te państwa,

I cóż się stanie z kaskadą tyraństwa."

Analiza Wstępna:

Bohaterowie:

- Pielgrzym (Adam Mickiewicz, opisany jako pielgrzym gdyż został zesłany w głąb Rosji)

- Poeta rosyjski ( „wieszcz rosyjski” , przyjaciel pielgrzyma)

Obie postacie znają się doskonale co podkreśla autor słowami: „Ich dusze wyższe nad ziemne przeszkody, Jako dwie Alpów spokrewnione skały Choć je na wieki rozerwał nurt wody…”.

Stosunek podmiotu lirycznego do bohaterów:

Podmiot liryczny jest przeciwny caratowi, toteż popiera pielgrzyma, rosyjskiego poety oraz ich ideę zrywu ludności przeciwko tyranii w Rosji.

Temat:

Dialog przyjaciół o pomniku Piotra Wielkiego, który jest dla nich symbolem bólu, okrucieństwa i kontrastem dla pomnika Marka Aureliusza.

Idee:

- Rozpalenie u ludzi nadziei na nadejście dnia końca państwa, w którym władcą jest tyran - car.

- Zryw niepodległościowy przeciwko caratowi .

Nadawca :
Nadawcą tekstu jest Adam Mickiewicz. Przedstawił on tekst na zasadzie motywu autobiograficznego opisując swoją historię. Został on zesłany na wygnanie z ojczyzny do Rosji , spotykając tam rosyjskiego poetę , który był dla niego przewodnikiem . Mickiewicz zawarł tym samym nawiązanie do dziejów swojej przyjaźni i wspierania się nawzajem. Ma to na celu zobrazowanie dla odbiorcy okoliczności oraz motywów pisania tej książki.


Odbiorca :
Odbiorca nie jest wyraźnie wskazany przez tekst , dopiero poprzez kontekst i ogólną formę odczytujemy , że nadawca kieruje się do jednostki oraz grupy. Robi to by poprzez nawiązanie do swojej historii zobrazować osobę Piotra oraz jego działania i postawę wobec Cara.

Forma:

1. Język
   środki stylistyczne:
   -epitety, porównania, metafory ,wykrzyknienia.

2. Budowa
   wersyfikacja:
   -wersy 11- 12 zgłoskowe
   Kompozycja: utwór wierszowany , rymy parzyste oraz krzyżowe.
   Gatunek:
   -Dramat Romantyczny.
   
   Intertekstualności :