Inny świat. Rusto Karinen - Fin
Artykuł zawiera nie tylko charakterystykę Rusto Karinen, ale także biografię Rusto Karinena - postaci z powieści Gustawa Herlinga-Grudzińskiego Inny świat. Rusto Karinen przedstawiony został przez autora w trakcie pobytu w Jercewie (patrz: Grudziński - biografia w punktach).
Inny świat. Rusto Karinen - charakterystyka
Rusto Piotrowicz
Fin z 42. brygady
„komunista fiński"
Wygląd:
„Jego małe zapuchnięte oczy"
Urodzony gawędziarz:
„Karinen mówił wolno (...) gestykulując żywo i przerywając co parę minut dla połknięcia chwoi"
Zwątpił w możliwość ucieczki z łagru:
„Od obozu nie można uciec, przyjaciele"
„uciec nie można"
Inny świat. Rusto Karinen - biografia bohatera
Imigracja Karinena do Rosji:
„Karinen przyjechał nielegalnie do Rosji w roku 1933"
Praca w Leningradzie:
„Jak wykwalifikowany majster metalowiec dostał natychmiast dobrze płatną prace w Leningradzie, gdzie przebywał na wolności (...) do czystki po zabójstwie Kirowa"
Aresztowanie Karinena:
„Oskarżono go go o to, że przywiózł z Finlandii tajne instrukcje dla zamachowców"
Ciężkie śledztwo:
„Karinen jednak, inteligentny robotnik o sporym oczytaniu i wielkim doświadczeniu życiowym, zorientował się po pierwszych paru miesiącach nieprzerwanych badań nocnych, że technika śledztwa sowieckiego polega nie tyle na ustaleniu prawdy, ile na kompromisowej ugodzie w wyborze możliwie dogodnego dla oskarżonego kłamstwa. Zgodził się więc występować jako wysłannik organizacji terrorystycznej pod warunkiem, że nie zażądają od niego dokładnych danych na temat mocodawców w Helsinkach i kontaktów w Leningradzie."
Wyrok 10 lat łagru i etap do Jercewa:
„W styczniu 1936 spędził trzy tygodnie w celi śmierci, a w lutym zupełnie nieoczekiwanie odczytano mu zaoczny wyrok skazujący na dziesięć lat. Z obozów w Kotłasie Karinen przyszedł etapem do Jercewa w połowie roku 1939".
„W brygadzie leśnej, w której wówczas pracował"
Próba ucieczki z Jercewa:
„O jego próbie ucieczki z obozu w czasie wojny rosyjsko-fińskiej mówiło się wśród więźniów jak o czymś legendarnym"
„Nie umiał dokładnie powiedzieć, co nim powodowało"
„o jego zamiarze wiedziało jedynie czterech więźniów"
„Ruszył w drogę w czasie przerwy obiadowej"
„miał kilkadziesiąt sucharów czarnego chleba, kawał słoniny (...), butelkę tłuszczu roślinnego (...) I kilka cebul; w kieszeni około dwustu rubli"
„poczuł się przeraźliwie samotny i przez chwilę pomyślał o powrocie"
„Wieś, do której po siedmiodniowym błądzeniu doszedł Karinen, leżała w odległości około piętnastu kilometrów od obozu jercewskiego. Chłopi odwieźli go do Jercewa".
„Mówiono, że Samsonow nie wysłał w ogóle pościgu, wiedząc, że Karinen albo padnie w lesie, albo przyjdzie z powrotem do obozu".
Pobyt w izolatorze;
„strażnicy zabrali go do izolatora, gdzie nieprzytomnego skatowano".
Pięciomiesięczny pobyt w szpitalu:
„przez trzy miesiące walczył ze śmiercią, potem jeszcze przez dwa miesiące leżał w szpitalu".
Praca w brygadzie na bazie żywnościowej:
„W naszym zespole był na szczęście tylko jeden "urka", reszta politycznych udawała zupełną obojętność. - Starik - powiedział mi nawet na ucho ze śmiesznym akcentem rosyjskim Fin Rusto Karinen - nie może nadążyć" - o Zabójcy Stalina, gdy zapadł zmrok.
Czego uczy jego biografia Rusto Karinena?
Z łagru nie ma ucieczki.
W radzieckim systemie sprawiedliwości nigdy nie chodziło o sprawiedliwość.