Przedwiośnie - kompozycja powieści
Kompozycja w Przedwiośniu jest dość niespójna i niekonsekwentna, ale widać zamysł i cel pisarza.
1. Przedwiośnie - kompozycja fabuły
Zaczyna się jak biografia: "Rodowód", "Nawłoć"- kompozycja Przedwiośnia
- realizm historyczny,
- narracja "dzień po dniu" koncentruje się na losach Cezarego Baryki,
- nie wszystkie fragmenty biografii są jednakowo szczegółowo przedstawianie.
"Nawłoć" - kompozycja Przedwiośnia
- czas traci historyczny realizm,
- psychologiczne traktowanie czasu,
- miejsce akcji jest bardzo luźno przedstawione
- stylizacja sielankowa - wzorzec: "Pan Tadeusz": Soplicowo, Tadeusz Soplica, Zosia,
- idealizacja przestrzeni,
- redukcja realiów,
- z całą siłą prawdę widać dopiero w Chłodku,
- idealizacja płynnie przechodzi w naturalizm:
- agonia Karoliny
- Chłodek
- rozstanie z Wielosławskimi.
"Wiatr od wschodu" - kompozycja Przedwiośnia
- miejsce akcji jest nieistotne,
- czas akcji jest nieistotny,
- na plan pierwszy wysuwają się dyskusja polityczna i poszukiwania najlepszej drogi dla Polski,
- Cezary Baryka staje się obserwatorem i komentatorem,
- głównym bohaterem staje się Polska.
2. Kompozycja "Przedwiośnia" - zasady kompozycyjne
kontrast
- rewolucja w słowach Cezarego - rewolucja prawdziwa;
- Polska "szklanych domów" - Polska prawdziwa,
- Nawłoć - Chłodek,
- Gajowiec - Lutek.
biografia głównego bohatera w funkcji osi kompozycyjnej
- stanowi o spójności utworu, bo łączy wszystkie części
- trzy etapy życia Cezarego Baryki zostały przedstawione w trzech częściach powieści.