Demitologizacja mitów narodowych w Weselu S. Wyspiańskiego
W Weselu Stanisław Wyspiański przywołuje mity, które narodziły się w różnych epokach i istnieją w świadomości polskiego społeczeństwa jako aktualne, a następnie dokonuje demitologizacji polskiej kultury, niezbicie dowodząc ich nieaktualności.
mit solidaryzmu społecznego
-
występuje w „Panu Tadeuszu”, „Nad Niemnem”
-
„z szlachtą polską, polski lud”
-
obalony w Akcie I-porozumienie jest pozorne.
mit szlacheckiego przywódcy
-
szlachta najlepiej nadaje się na przywódcę narodu
-
obalony, bo Gospodarz najlepiej zna obie grupy społeczne, nie przejął się swoją rolą przywódcy, nie jest zdolny do działania i zrzuca odpowiedzialność na Jaśka.
mit racławickiego kosyniera
-
mit walecznych chłopów
-
mit wspólnej walki chłopów i szlachty o ojczyznę
-
obalony -Czepiec go przywołuje, ale nie uznaje przywództwa inteligencji; Jasiek mógł być kontynuatorem, ale nie jest dla niego ważna wolność, a jedynie awans społeczny, bogactwo.
mit chłopa Piasta
-
Źródło: Kronika Polska Galla Anonima -początki dynastii Piastów
-
chłop to symbol pracowitości, mądrości i siły narodowej
-
obalony
-
chłopi
-
nie rozumieją sytuacji narodu
-
skorzy do awantur i porachunków
-
-
Czepiec
-
wszelkie problemy rozwiązuje siłowo
-
„Żyda w pysk”
-
„my na was z kosami”
-
-
-
mit arkadyjskiej wsi
-
dziennikarz „polska wieś zaciszna, polska wieś spokojna”
-
obalony
-
Jakub Szela żyje w pamięci
-
Czepiec mówi „my się rwiemy ino do jakiej bijacki”
-
mit poety wieszcza
-
źródło: romantyzm
-
poeta, wieszcz to duchowy przywódca prowadzący naród do walki o niepodległość
-
obalony
-
Poeta
-
dekadent
-
nie potrafi sam działać
-
nie potrafi porwać innych do czynu
-
-
Dziennikarz
-
mógłby sprawować „rząd dusz”, ale brakuje mu odwagi
-
-
mit polski mocarstwowej
-
źródło: barok, sarmatyzm
-
naród wybrany - szczególna opieka Matki Boskiej nad Polską
-
Polska jako przedmurze chrześcijaństwa
-
wizerunki Matki Boskiej Ostrobramskiej (u A.Mickiewicza) i Częstochowskiej (u H.Sienkiewicza)
-
przepowiednia Wernyhory
-
Polska od morza do morza
-
-
krytyka
-
naiwności takiego rozumowania.
-