Stanisław Grochowiak (1934 - 1976)
polski poeta
Stanisław Grochowiak - cechy poezji:
-
groteska
-
ostra deformacja
-
niezgodność formy i tematu
-
-
kontrast
-
konceptyzm
-
aluzje literackie do
-
K. I. Gałczyńskiego
-
J. Tuwima
-
B. Leśmiana
-
C. K. Norwida
-
C. Baudelaire'a
-
F. Villona
-
do baroku
-
-
bunt wobec optymizmu socrealistycznego
-
gra z tradycją
-
bunt wobec kłamstw literatury
-
naśladuje stare wzory wierszy
-
-
obnaża zjawiska kalekie, zdeformowane
-
one sa bliższe człowiekowi
-
-
mizerabilizm
-
w późnych tekstach u podstaw turpizmu leży współczucie,
-
solidarność ze wszystkim co biedne i słabe
-
-
z biegiem czasu staje się coraz bardziej neoklasycystyczny (gorsza poezja)
Stanisław Grochowiak - twórczość
-
Ballada rycerska, 1956
-
Menuet z pogrzebaczem, 1958
-
Rozbieranie do snu, 1959
-
Agresty, 1963
-
Chłopcy, 1964
-
Kanon, 1965
-
Nie było lata, 1969
-
Bilard, 1975
-
Haiku-images, 1978
Stanisław Grochowiak - bibliografia:
-
Belczyk A., Płatek K., Żak M., Wydarzenia kulturalne ostatniego tysiąclecia, Videograf: Katowice 1993.
-
Burkot S. Literatura polska w latach 1939 -1989, WSiP: Warszawa 1993.
-
Matuszewski R., Polska literatura współczesna, WSiP: Warszawa 1986.
-
Rosiek S., Majchrowski Z., Między tekstami. Wiek XX. Współczesność, GWO: Gdańsk 2005.
-
Woroczyński T., Literatura polska po 1939 roku, WSiP: Warszawa 1994.