Herbert Zbigniew

Zbigniew Herbert (1924 – 1998)

polski poeta, polski eseista, polski dramaturg

Zbigniew Herbert - cechy poezji:

• człowiek z trudem poznaje kulturę, to wysiłek

• tradycja - trzeba ją zrozumieć, poznać, wykorzystać

• poszukiwanie mitów, legend, toposów o człowieku uniwersalnym

• erudycja

• dialog z tradycją

• intelektualność

• retoryczność

• uporządkowanie stonowanej wypowiedzi

• związki z Biblią, antykiem

• pośredniość w wyrażaniu uczuć, sądów i opinii

  • poprzez różne historie

• parabola

  • wszystko przekształca w uniwersalną przypowieść

• alegoria

• metafora

• zderzając z przeszłością ukazuje teraźniejszość jako zdegenerowaną, małą

• poezja jest

  • dotkliwym odczuwaniem potrzeby ladu

  • marzeniem o spokoju,

Zbigniew Herbert - twórczość:

Tomiki poezji Zbigniewa Herberta

1. Struna światła, 1956

2. Jaskinia filozofów, 1956

3. Hermes, pies i gwiazda, 1957

4. Studium przedmiotu, 1961

5. Napis, 1969

6. Pan Cogito, 1974

7. Raport z oblężonego miasta, 1983

8. Epilog burzy, 1998

Eseje Zbigniewa Herberta

1. Barbarzyńca w ogrodzie, 1962

2. Martwa natura z wędzidłem, 1993

Dramaty Zbigniewa Herberta

1. Jaskinia filozofów, 1956,

2. Drugi pokój, 1958,

3. Rekonstrukcja poety, 1960,

4. Lalek. Sztuka na głosy, 1961,

5. Listy naszych czytelników, 1972,

Zbigniewa Herbert - bibliografia:

1. Belczyk A., Płatek K., Żak M., Wydarzenia kulturalne ostatniego tysiąclecia, Videograf: Katowice 1993.

2. Burkot S. Literatura polska w latach 1939 -1989, WSiP: Warszawa 1993.

3. Matuszewski R., Polska literatura współczesna, WSiP: Warszawa 1986.

4. Rosiek S., Majchrowski Z., Między tekstami. Wiek XX. Współczesność, GWO: Gdańsk 2005.

5. Woroczyński T., Literatura polska po 1939 roku, WSiP: Warszawa 1994.