Barańczak Stanislaw

Stanisław Barańczak (1946 – 2014)

Polski poeta, polski pisarz

Stanisław Barańczak - cechy twórczości

• lingwizm poetycki

  • kłamstwa kryją się w języku

  • trzeba badać język kłamstw(propagandy)

    • niszczyć go

    • rozbrajać

• gra z językiem

• okaleczona psychika człowieka współczesnego

• rzeczywistość społeczna

  • gra pozorów

  • hasła propagandowe

• obnaża patologie systemu społeczno - politycznego

• ujawnia mechanizmy nowomowy

  • wieloznaczności

  • przesunięcia znaczeniowe

  • homonimię

  • ogólnikowość

  • niejasność sformułowań

  • stereotypowe zwroty

• oskarża język propagandy

• celuje w język polityków

  • nie tak jak Białoszewski w potoczny

  • przemówienia

  • sprawozdania

Stanisław Barańczak - twórczość:

Poezja Stanisława Barańczaka

1. Korekta twarzy, 1968
2. Jednym tchem, 1970
3. Dziennik poranny, 1972
4. Ja wiem, że to niesłuszne, 1977 (Paryż)
5. Sztuczne oddychanie, 1978 (Londyn)
6. Tryptyk z betonu, zmęczenia i sniegu, 1980
7. Widokówka z tego świata, 1988
8. 159 wierszy. 1968-1988, 1991
9. Podróż zimowa, 1994
10. Pegaz zdębiał, 1995
11. Chirurgiczna precyzja, 1998

Proza Stanisława Barańczaka

1. Etyka i poetyka, 1979 (Paryż)

2. Tablica z Macondo, 1990

Stanisław Barańczak - bibliografia:

1. Belczyk A., Płatek K., Żak M., Wydarzenia kulturalne ostatniego tysiąclecia, Videograf: Katowice 1993.

2. Burkot S. Literatura polska w latach 1939 -1989, WSiP: Warszawa 1993.

3. Matuszewski R., Polska literatura współczesna, WSiP: Warszawa 1986.

4. Rosiek S., Majchrowski Z., Między tekstami. Wiek XX. Współczesność, GWO: Gdańsk 2005.

5. Woroczyński T., Literatura polska po 1939 roku, WSiP: Warszawa 1994.