Recenzja

Recenzja książki. Trening twórczości

Recenzja książki: TRENING TWÓRCZOŚCI (EDWARD NĘCKA)

autor: E.Marciniak

Trening twórczości, wbrew powszechnym przekonaniom jest możliwy. A czym jest? Otóż trening twórczości to system ćwiczeń stosowanych doraźnie w celu zwiększenia potencjału twórczego jednostki lub grupy osób. Trening taki prowadzi do większej pomysłowości, giętkiego myślenia, wrażliwości intelektualnej i wszystkiego, co wiąże się z twórczością.

Rozdział pierwszy tej książki dotyczy ćwiczeń interpersonalnych w treningu twórczości. Z koncepcji „umysłu zbiorowego" wynika, że najważniejszą cechą grupy działającej jako jedność jest wzajemne podchwytywanie swoich pomysłów przez członków grupy. W kolejnych częściach tego rozdziału opisane zostały techniki rozwijające współdziałanie, polepszające wzajemne porozumiewanie się i wytwarzające właściwy klimat emocjonalny. W tym rozdziale autor wiele miejsca poświęcił opisowi technik ćwiczeń, z których warto wymienić kilka. Będą to na przykład: „budowanie", „mordowanie pomysłów", „wspólne dzieło", „aktywne słuchanie", „komunikatywny ekspert", „język ciała", „przedstawianie się", „czuję się jak...", „jestem...", „kojarzysz mi się..." itp. Ćwiczenia te, jak i pozostałe, zostały opisane przez autora w sposób wyjątkowo obrazowy, tak iż każdy jest w stanie sam owe ćwiczenia przetestować na sobie. Dodatkowo każde z ćwiczeń uzupełniane zostało o ciekawe przykłady, co zdecydowanie ułatwia wyobrażenie, jak wybrane ćwiczenie ma wyglądać w praktyce. Autor pod koniec rozdziału zastrzega, by przeprowadzać ćwiczenia w miarę możliwości w kolejności, w jakiej zostały opisane i by jednak do wszystkich zaleceń nie podchodzić zbyt restrykcyjnie. Cały trening i dobór odpowiednich ćwiczeń zawsze powinien być dokonywany pod daną grupę, gdyż każdą tworzą inni ludzie.

Kolejna część książki poświęcona została motywacjom. Autor podkreśla, że motywacyjna strona twórczości w najmniejszym stopniu poddaje się oddziaływaniom treningowym. Wiele motywów, skłaniających ludzi do jakiejkolwiek działalności twórczej, w ogóle nie nadaje się do rozwijania w formie treningu grupowego. Motywacje trudno trenować, gdyż nie da się jednoznacznie stwierdzić, co tak naprawdę stanowi dla ludzi najlepszą motywację. Wiadomo jednak, że ważną rolę odgrywa ciekawość poznawcza i tzw. „potrzeba naprawiania". Te właśnie czynniki są szczególnie wartościowe jako skłaniające do twórczego myślenia. Celem treningu jest rozwijanie dyspozycji motywacyjnych; chodzi o to, by każdy uczestnik potrafił w odpowiedniej dla siebie chwili wzbudzić w sobie proces motywacyjny.

Ten rozdział jak i poprzedni został opatrzony zbiorem ciekawych ćwiczeń, spośród których warto zaprezentować kilka; są to m.in.: „burza pytań", „naiwne pytanie", „co mnie dziwi?", „co jest do zrobienie?", „ulepszanie produktu" itd. Na koniec rozdziału autor pokusił się o zamieszczenie opisów dodatkowych, innych motywacji, które również mogą mieć pozytywny wpływ na twórcze myślenie uczestników treningu.

Rozdział kolejny poświęcony został zdolnościom. Autor wyjaśnia, iż termin „zdolność" oznacza indywidualny poziom sprawności w zakresie wykonywania określonej operacji intelektualnej. Inna teoria na ten temat głosi, iż „zdolność" to maksymalny pułap osiągnięć danej jednostki w pewnym obszarze działań. Istnieje klasyfikacja zdolności, dzięki której możliwa stała się klasyfikacja odpowiednich im operacji biorących udział w procesie twórczym. Przyjmuje się, że istnieje sześć takich grup, mianowicie: abstrahowanie, dokonywanie skojarzeń, rozumowanie dedukcyjne, rozumowanie indukcyjne, myślenie metaforyczne i dokonywanie transformacji na obiektach lub ich wewnętrznych reprezentacjach. Układ niniejszego rozdziału odpowiadał tej właśnie kolejności i każda jego część zawierała ćwiczenia rozwijające odpowiednią grupę zdolności twórczych. Są wśród nich np. „chińska encyklopedia", „łańcuchy alternatywne", „co by było gdyby...?", „alegoria", życie jest jazdą na tygrysie, bo..." itp.

Ćwiczenia w zakresie zdolności intelektualnych stanowią najobszerniejszą część pracy.

Następny rozdział dotyczył przezwyciężania przeszkód. Autor wyjaśnił, że nie wszystkie przeszkody można pokonać dzięki treningowi, gdyż są one zbyt głęboko tkwiące w samym człowieku. Dlatego też należy im zawczasu zapobiegać, zamiast później usuwać. Jest również zaznaczone, że książeczka ta tylko w ograniczonym stopniu i z ograniczonym skutkiem może przyczynić się do usuwania przeszkód. Nęcka podał kilka sposobów przezwyciężania przeszkód: widzenie inaczej, osłabienie wewnętrznej cenzury, twórcza samoocena, normy grupowe. Wśród tych sposobów znaleźć można wiele atrakcyjnych ćwiczeń, m.in.: „bezludna wyspa", „zalety wad i wady zalet", „myślenie życzeniowe", „mój dobry pomysł" itp.

Rozdział kolejny stanowi swego rodzaju niezbędnik dla każdego, kto chciałby kiedykolwiek taki trening przeprowadzać. Autor podaje kilka praktycznych rad jak i przestróg, by trening był owocny i przyjemny dla obydwu stron.


recenzja, recenzja książki, trening twórczości, trening tworczosci, recenzja trening, nasze recenzje, nasze teksty

{linkr:related;keywords:recenzja;limit:5;title:Zobacz+jeszcze}

Serwis rozdaje przeglądarkom bezpieczne ciasteczka.