Organizacja
pojęcie to odnosi się do względnie trwałego uporządkowania działań i zachowań ludzkich. Odnosi się także do kierowania i zarządzania środkami i zasobami ludzkimi, niezbędnymi do realizowania zbiorowego celu; kompleks metod zarządzania środkami. Odnosi się do uporządkowania działań - tzn. wprowadzania zasad postępowania w określonych sytuacjach.
Organizacja: zbiorowość, która działa na podstawie określonych reguł formalnych, celowe grupy wtórne
Proces instytucjonalizacji
polega na formalizowaniu i utrwalaniu reguł działania. Instytucje społeczne to sposoby utrwalania zasad i reguł wg których zachodzą stosunki społeczne.
Pozytywne aspekty instytucjonalizacji - wzrasta trwałość rozwiązań organizacyjnych.
Negatywne aspekty instytucjonalizacji - skostnienie organizacyjne, mała dynamika zmian.
Instytucja
również odnosi się do zachowań i ich regulacji, ale kładzie nacisk przede wszystkim na sferę kulturową; pokazuje, że te zachowania uwikłane są w wartości, tradycję itp. Im mniej znane i niecodzienne sytuacje z którymi spotyka się społeczeństwo, tym mniejszy stopień zinstytucjonalizowania, czyli osadzenia kulturowego.
Instytucja: etatyzacja, działają w imieniu i na rzecz szerszych zbiorowości.
Każda instytucja jest organizacją, nie każda organizacja jest instytucją; jednakże każda organizacja dąży do tego, aby instytucją się stać. Inaczej: idzie o to, aby organizacji nadać kontekst kulturowy.
Cechy instytucji:
pełnią określone funkcje
są związane z określonymi wartościami
są sformalizowane
Funkcje instytucji:
zaspokajają potrzeby członków społeczeństwa
regulują zachowania
zapewniają ciągłość życia społecznego, integrują i kontrolują społeczność.
Podział instytucji:
I podział
Formalne - zbiorowość zorganizowana, funkcjonująca według reguł formalnych, czyli przewidzianych prawem.
Nieformalne - funkcjonowanie ich nie zostało ujęte w żadnych sformalizowanych przepisach zatwierdzonych przez szersze zbiorowości.
II podział
ekonomiczne
polityczne
wychowawcze
kulturalne
socjalne
religijne
Biurokracja
to rządy urzędników państwowych. Od samego początku, kojarzyła się negatywnie; oznaczała chorobę systemu - biuromanię. W ramach biurokracji tworzy się szereg niepotrzebnych działań i zadań.
biurokracja może jawić się jako model precyzyjnego działania. Są to jasne i jawne zasady proceduralne. Idealny typ biurokracji Maxa Webera to czysta forma organizacji:
- występowanie hierarchii władzy i podziału obowiązków
- wszyscy urzędnicy podlegają prawu pisanemu
- urzędnicy zatrudnieni są na etatach i są opłacani
- występuje podział zadań na organizacyjne i pozaorganizacyjne
- urzędnicy nie są właścicielami materialnych środków którymi dysponują