Plan prosty tekstu

  1. I. Wprowadzenie
    1. Doświadczenie XX wieku: wojny, totalitaryzmy, kryzys cywilizacji.
    2. Upadek tradycyjnych wartości i jednej spójnej wizji świata.
    3. Konieczność szukania sensu na nowo → narodziny trzech filozofii.
  2. II. Wspólny mianownik filozofii
    1. Człowiek w centrum namysłu.
    2. Brak gotowych odpowiedzi i konieczność samodzielnego tworzenia sensu.
    3. Odejście od jednej, absolutnej prawdy.
  3. III. Personalizm
    1. Godność osoby jako fundament myślenia.
    2. Rozwój w relacji „Ja–Ty”, znaczenie dialogu i empatii.
    3. Odczytywanie personalizmu w kulturze: poświęcenie, godność, sprzeciw wobec uprzedmiotowienia.
  4. IV. Egzystencjalizm
    1. Człowiek rzucony w świat bez instrukcji, wolność jako ciężar.
    2. Absurd, autentyczność, wybory jako źródło sensu.
    3. Odczytywanie egzystencjalizmu: lęk, samotność, poszukiwanie sensu, odpowiedzialność.
  5. V. Postmodernizm
    1. Koniec wielkich narracji, wiele równorzędnych prawd.
    2. Gra, ironia, pastisz, mieszanie stylów.
    3. Odczytywanie postmodernizmu: cytatowość, brak oceny moralnej, autorefleksyjność tekstu.
  6. VI. Zakończenie
    1. Wszystkie trzy filozofie reagują na ten sam kryzys.
    2. Personalizm szuka sensu w człowieku, egzystencjalizm w wyborze, postmodernizm w interpretacji.
    3. Razem tworzą kompas do odczytywania współczesnych tekstów kultury.