Zasady pisowni ó
Samogłoski u zapisujemy jako "o kreskowane" (ó), gdy:
w trakcie odmiany lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na samogłoski: a, o, e:
mówić — mawiać, skrócić — skracać, wrócić — wracać;
dróżka — droga, lód — lodem, móc — mogę, brzózka — brzezina, pióro — pierze;
dróżka — droga, lód — lodem, móc — mogę, brzózka — brzezina, pióro — pierze;
występuje w przyrostkach -ów, -ówna, -ówka, w na końcu wyrazu:
panów, chamów, kranów, Głogów, Kraków, Cząstkówna, Lucówna, Wojakówna, biodrówka, kartkówka, kreskówka;
wyjątek stanowią wyrazy: zasuwka, skuwka, okuwka, zakuwka, podkuwkaprzesuwka, wsuwka,
ponieważ u jest tu częścią rdzenia (zasuwać, skuć, okuć, zakuć, podkuć, przesuwać, wsuwać);
ponieważ u jest tu częścią rdzenia (zasuwać, skuć, okuć, zakuć, podkuć, przesuwać, wsuwać);
w niektórych wyrazach, gdy występuje na początku:
ósemka, ósmy, ów, ówczesny, ówdzie;
niektórych wyrazach, w których pisownia ma uzasadnienie historyczne
mózg, ogólny, równanie, stróżka, źródło.