Dramat szekspirowski - tragedia szekspirowska
Cechy dramatu szekspirowskiego i jego krótka historia. Cechy tragedii szekspirowskiej.
Za jego twórcę uznaje się Wiliama Szekspira.
Cechy dramatu szekspirowskiego (tragedii szekspirowskiej):
- akcja jest wielowątkowa, kolejne wątki są luźno związane ze sobą
- różne miejsca akcji
- czas akcji rzadko pokrywa się z czasem fabuły
- czas akcji może zostać rozciągnięty na lata
- swobodne traktowanie czasu akcji
- brak chóru
- zmienność nastroju, czyli po scenach tragicznych, okrutnych występują sceny żartobliwe
- przyroda stanowi tło dla scen, tworzy, potęguje nastrój grozy
- synkretyzm stylistyczny: groza, tragizm, patos, komizm i groteska sąsiadują ze sobą; styl poetycki obok stylu potocznego i wulgaryzmów – groteskowość
- wiersz biały
- język nie zawsze podniosły, bogactwo mowy potocznej, regionalizmy, przysłowia, celne powiedzenia,
- indywidualizacja języka dostosowana do charakteru osób, ale w monologach występuje mnóstwo ozdób retorycznych, metafor i porównań
- na scenie obecni są bohaterowie wysoko urodzeni i niskiego pochodzenia
- bohater Szekspira jest dynamiczny, zmienia się, jest skomplikowany pod względem psychicznym
- są sceny pojedynku, otruć, bohaterowie umierają na scenie
- sceny zbiorowe
- przewaga scen realistycznych, występowanie świata fantastycznego w roli pomocniczej względem fabuły,
- przemieszanie światów, nakładanie się ich na siebie, nastrój grozy i niesamowitości, sceny wizyjne;
- istnienie świata fantastycznego jest wynikiem upostaciowania przez Szekspira psychologicznych motywacji bohaterów
- zachowanie łańcucha przyczynowo-skutkowego
- tematem są wielkie namiętności ludzi
- człowiek może sam o sobie decydować, a jego tragizm wynika z dokonywania niewłaściwych wyborów spowodowanych uleganiem własnym namiętnościom, spod wpływu których nie potrafi się wyzwolić lub z konfliktu bohaterów dążących do realizacji swych celów
- tragizm człowieka miotanego różnymi namiętnościami (psychologizm);
- pouczenie moralne
- imię głównego bohatera jest zamieszczone w tytule tragedii
- odwołanie do historii i swobodne jej modyfikowanie