A. Mickiewicz: Dziady - opracowanie dramatu romantycznego

Adam Mickiewicz - "Droga do Rosji"

Analiza wiersza Adama Mickiewicza - "Droga do Rosji"

1. Czynności wstępne

-Biografia Adama Mickiewicza:

Adam Mickiewicz przyszedł na świat 24 grudnia 1798. Jeden z pięciu synów Mikołaja Mickiewicza, oraz jego żony Barbary. Urodził się w Zaosiu pod Nowogródkiem na Białorusi. Jego ojciec był niezamożnym szlachcicem. Tuż po urodzeniu syna wraz z rodziną przeniósł się do Nowogródka, gdzie objął posadę adwokata przy miejscowym sądzie powiatowym. Matka Adama – z domu Majewska – podobnie jak ojciec pochodziła z drobnej szlachty. Przyszły poeta rozpoczął tu naukę szkolną w prowadzonej przez dominikanów szkole. Mickiewicz przejawiał zdolności artystyczne. Został obdarowany stanowiskiem arbitra w zatargach uczniowskich. Po zakończeniu nauki w szkole nowogródzkiej Mickiewicz udał się do Wilna, gdzie rozpoczął naukę na tamtejszym uniwersytecie. Rozpoczął ją na wydziale matematyczno – przyrodniczym, jednak po pierwszym półroczu przeniósł się na wydział literatury i sztuk wyzwolonych. Otrzymał również stypendium odrobkowe, które zobowiązywało go do podjęcia pracy nauczyciela po ukończeniu nauki.Wilno opuścił 25 października, udał się do Petersburga, gdzie dotarł 8 lub 9 listopada. Już tam poeta nawiązał kontakt z rewolucjonistami rosyjskimi, musiał jednak z polecenia ministra opuścić Petersburg i udać się do dalszej guberni. Mickiewicz udał się do Kronsztadu, gdzie wsiadł na angielski statek płynący do Hamburga. Odpłynął 15 marca 1829 roku. Po wyjeździe z Rosji poeta wiele podróżował po Europie. Najpierw udał się do Berlina, gdzie został ciepło przywitany przez liczne grono Polaków. Dalsze punkty jego podróży to Drezno i czeska Praga. Mickiewicz był autorem prawie stu artykułów, w których ustosunkował się do poczynań Rosji, oraz Watykanu. Redaktorzy narażeni byli na szykanowanie przez policję, a to z racji radykalnych artykułów o tematyce politycznej, pismo krytykowało m.in. rząd francuski. Doprowadziło to do aresztowania jednego z redaktorów Carpentiera. Mickiewicz musiał się ukrywać. W numerze 134 z 16 października zamieszczono oświadczenie o wystąpieniu z pisma wszystkich Polaków, na znak protestu przeciwko ograniczaniu wolności słowa, było to równoznaczne z likwidacją pisma. Zaczął się dla Mickiewicza ciężki okres w życiu. W międzyczasie dochował się 6 potomków, musiał jakoś wyżywić rodzinę. Dostał posadę bibliotekarza w Bibliotece Arsenału w Paryżu. W marcu 1855 roku zmarła jego żona. Mickiewicz nie zatracił jednak ducha wielkiego patrioty. W tym samym roku udał się do Konstantynopola, gdzie chciał spróbować zorganizować kolejny legion. 26 listopada Adam Mickiewicz umiera. Zmarł w czasie epidemii cholery panującej wówczas w Konstantynopolu. Jego zwłoki zostały przewiezione do Paryża, gdzie został pochowany na cmentarzu Montmorency. W 1890 prochy Mickiewicza spoczęły w katedrze na Wawelu. Śmierć wieszcza wywarła ogromne poruszenie i żałobę narodową.

- cechy twórczości:

O romantycznych cechach twórczości Adama Mickiewicza należy krótko przybliżyć podstawowe wyznaczniki literatury romantycznej, hasła i pojęcia dla tej epoki charakterystyczne. Były nimi: historyzm, ludowość, orientalizm, koncepcja przyrody, kult poezji i poetów, odrzucenie reguł poetyki klasycznej.

Mickiewicz debiutował wierszem Zima miejska , opublikowanym w ,,Tygodniku Wileńskim" w 1818 roku. Oda do młodości była jednym z pierwszych osiągnięć poezji poety. Utwór stał się manifestem programowym młodego pokolenia. Przedstawiono w nim nowatorskie spojrzenie na świat. Była to zapowiedź nowej, romantycznej literatury.

Na początku lat dwudziestych XIX wieku powstały Ballady i romanse , uważane za manifest polskiego romantyzmu oraz określenie się ideowe i artystyczne samego Mickiewicza. Pierwszy tom Poezji Mickiewicza był głosem w sporze romantyków z klasykami , nieuznającymi pozarozumowej, opartej na wierzeniach prostego ludu koncepcji współistnienia dwóch światów : realnego i metafizycznego. Dojrzałość Mickiewicza jako romantyka widoczna jest w drugim tomie Poezji , wydanym w 1823 r. Zawierał on następujące utwory: Grażyna. Powieść litewska, wiersz Upiór oraz II i IV część Dziadów.

W czasie wycieczek poety z Odessy na Krym powstał cykl sonetów. Sonety odeskie i Sonety krymskie wydane zostały w Moskwie w 1826 r. pod wspólnym tytułem Sonety. Mickiewicz w Sonetach krymskich ukazał piękno krymskiego krajobrazu, orientalną przyrodę i kulturę Wschodu.

Będąc na zesłaniu w Rosji, Mickiewicz napisał powieść poetycką Konrad Wallenrod. Poeta pracował wtedy w kancelarii gubernatora jako urzędnik państwowy. Utwór adresowany był do Polaków, którzy zmuszani byli do pracy w rosyjskiej administracji państwowej bądź też służyli w armii carskiej.

Po klęsce powstania listopadowego Mickiewicz wyemigrował do Drezna. Tam wiosną 1832 r. powstała III część Dziadów , wydana w Paryżu w tym samym roku. Utwór powstał pod wpływem wyrzutów sumienia Mickiewicza, związanych z tym, że nie wziął on udziału w powstaniu listopadowym.

Kolejnym utworem powstałym na emigracji był Pan Tadeusz , wydany w 1834 r. w Paryżu. Utwór miał być dla Mickiewicza i innych emigrantów ucieczką od rzeczywistości paryskiej.Kolejnym utworem powstałym na emigracji był Pan Tadeusz , wydany w 1834 r. w Paryżu. Utwór miał być dla Mickiewicza i innych emigrantów ucieczką od rzeczywistości paryskiej. Pan Tadeusz był swego rodzaju próbą powrotu do ojczyzny, "kraju lat dziecinnych". Epopeja Adama Mickiewicza uważana jest za arcydzieło poezji polskiej.Do ważniejszych utworów Mickiewicza należy zaliczyć Liryki lozańskie - utwory powstałe w Szwajcarii. Są to ostatnie wiersze, które stworzył Mickiewicz. Liryki przepełnione są uczuciem smutku i tęsknoty za życiem, które minęło. Dominuje w nich nastrój zamyślenia nad życiem, sensem istnienia i niespełnionymi marzeniami.

2.Analiza wstępna

- analiza tytułu:

„Droga do Rosji” – opisuje drogę do Rosji , Rosjan i Cara Mickiewicz daje ważna informację kim są Rosjanie pokazuje jaka Rosja jest naprawdę   

- Motto:

Ludzie młodzi chłopcy mimo swojego wieku zostali skazani na cieżkie przymusowe roboty zesłani w głąb Rosji pod porządkowani władzy carskiej .
- Data powstania:
Data powstania utworu to XIX w. około 1832roku. 
- Dedykacja:
Utwór dedykowany jest ludziom prześladowanym, zrzeszonym w tajnych związkach, zmarłym przyjaciołom 
- Trudne Pojęcia: 
Euxinu – starożytna nazwa Morza Czarnego 
Kibitka- wóz, czterokołowy, drewniany 
Mogoł- islamscy (pochodzenia turecko-mongolskiego) władcy północnych Indii 

- Słowa kluczowe:                                                                                                                                                                                                                                     Dzika, zimna , nieuprzejma człowiekowi kraina, Rosja jest krajem wielonarodowym, w obrazie Rosji ukazana jest pustka, prymitywny obraz niezaludnionej Rosji, dzikość w narodzie rosyjskim, lęk przed innymi.

3.Analiza właściwa                                                                                                                                                                                                    -Nadawca:                                                                                                                                                                                                                                     

Nadawcą utworu „Droga do Rosji” jest podmiot liryczny, który opisuje krajobraz Rosji widziany oczyma zesłańców wywożonych kibitkami w głąb Rosji. 
- Odbiorca: 
Odbiorcami są ludzie, czytelnicy. Podmiot liryczny chce nam uświadomić, że naród rosyjski był tak samo uciemiężony przez swojego władcę. Na razie ten prosty, biedny lud nie wie jeszcze, co to jest wolność, ale nadejdzie jeszcze taki dzień, kiedy powstanie przeciwko swym władcom i ciemiężycielom. 
- Forma: 
a)Budowa: 
gatunek: poemat podróżniczy 
kompozycja : utwór epicki, wierszowany. 
b)język: 
środki stylistyczne: 
Występują rymy żeńskie okalające, liczne anafory,

- Treść:                                                                                                                        

Ukazany w wierszu jest obraz bezludnej, pokrytego śniegiem świata w którym panuje natura. Nie ma tam wzniesień , gór, osad ludzkich ani nic co z człowiekiem związane. Wygląda tak jakby została uformowana wczoraj przez Boga. Ludność z tych stron w czasach w których żył Noe podejmował stosunki z ludnością azjatycką. W książkach z zachodu piszą przecież że ten kraj jest niezaludniony a ludność z państw europejskich jest teraz potomkami plemion z tych krajów.

Te tereny zostały przedstawione jak pusta kartka a ludzie są literami i bóg będzie pisać na niej. Przedstawione są ogromne przestrzenie pokryte śniegiem , szaleją tam wichry, ogromne zamiecie śnieżne które zasypują nawet ludzi, widać tylko nieliczne drzewa .

Domy mają nadzwyczajne konstrukcje. Wszystkie są jednakowe i są skupione w jednym miejscu zwanym grodem. Ludzie którzy tam mieszkają są bardzo dobrze zbudowani i silni oraz zdrowi. Twarze tych ludzi nie obrazują ich odczuć tak jak europejczyków. Są skryci i nie wiedzą co to jest wolność, nadejdzie jednak taki dzień w którym się dowiedzą.

Na pustkowi są drogi zbudowane na gruzach polskich grodów i zamków które kazał car zbudować. Na tych drogach maszerują wojska cara. Armia cara to przymusem wzięta ludność, która nie wie gdzie, dokąd i dlaczego Idze. Każdy chce się przypodobać carowi i dostać awans albo order i wkupić się w łaski cara. Prosto do stolicy jadom wozy z młodymi chłopcami.

 - Intretekstualności:

„ Szyllera pieśń ” – Fryderyk Schiller – był wielkim niemieckim romantykiem który w swojej poezji sławił wolność i godność człowieka. Miało to za zadanie kontrastu z nieludzkim zachowaniem niemieckiego oficera najemnego do armii carskiej.

„pieśń liberalna” – Ma takie same zadanie jak „pieśń Szyllera”

„w czasach wielkiej Noego żeglugi”- Ma to za zadanie podkreślić jak długo te ludy już żyją tam.

 

4. Podzał obowiązków w grupie

Fryderyk Deege - czynności wstępne(biografia poety, cechy twórczości)
Karol Fojt - analiza wstępna(analiza tytułu, data powstania, motto, dedykacja,trudne pojęcia,kluczowe słowa)
Adam (44) Szlijan - analiza właściwa(nadawca, odbiorca, forma)
Przemek Rduch - analiza właściwa(treść, intertekstualności)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Serwis rozdaje przeglądarkom bezpieczne ciasteczka.