Interpetacja Piosenki Jankowskiego
Artykuł zawiera interpretację piosenki Jankowskiego zaśpiewanej w więzieniu w klasztorze Bazylianów w I scenie III części Dziadów Adama Mickiewicza. Ta pieśń spowodowała, że Konrad się zdenerwował i stanął w obronie Maryi.
Piosenka Jankowskiego - interpretacja
Jankowski w swojej piosence zwraca się do współwięźniów i kwestionuje sprawiedliwość świata. Porównuje cara do dzikiej bestii, a Nowosilcowa do żmii, akcentuje w ten sposób ich nieludzkie postępowanie i zezwierzęcenie. Zestawia na zasadzie antynomii świetną sytuację oprawców Polski i dramatyczną ich ofiar. Z anaforycznych powtórzeń wynika dosłownie brak wiary w opiekę Jezusa i Maryi nad Polakami. Bluźnierczy charakter tej piosenki wynika z wnioskowania, że skoro Rosjanie są w lepszej sytuacji niż Polacy, Jezus i Maryja nie sprzyjają Polakom, to wspierają ich wrogów.
Konteksty:
Postępuje podobnie jak żona i przyjaciele Hioba, gdy dotknęło go nieszczęście.
Buntuje się przeciw Bogu, gdy widzi niesprawiedliwość świata. Nie można tej kontestacji zestawić z Lucyferem, Prometeuszem, czy chociażby Syzyfem.