Inny świat. Jegorow
Artykuł zawiera nie tylko charakterystykę Jegorow, ale także historię Jegorowa - postaci z powieści Gustawa Herlinga-Grudzińskiego Inny świat. Jegorow przedstawiony został przez autora w trakcie pobytu w Jercewie (patrz: Grudziński - biografia w punktach).
Inny świat. Jegorow - charakterystyka
Funkcja w obozie:
„nasz wolny lekarz".
Wygląd Jegorowa:
„Wysoki, szczupły, małomówny, o twarzy stwardniałej jak kora, chłodnym spojrzeniu i trochę nerwowych ruchach rąk".
„w swej długiej futrzanej szubie, wysokiej czapie z baranków i skórzanych sztylpach zapiętych na metalowe zatrzaski"
„Jegorow był człowiekiem albo bardzo dyskretnym, albo nieprzekupnym".
Surowy lekarz:
„nigdy nie widziano go jedzącego lub pijącego w zonie, a chorych traktował z surowością, w której przebijała ledwie dostrzegalna nuta serdeczności".
na jego widok „lekarz dyżurny porządkował drżącymi rękami wykresy temperatur"
Na jego widok „siostra Jewgienija Fiodorowna bladła z przejęcia."
Inny świat. Jegorow - historia bohatera
Odbycie kary 8 lat pracy w łagrze w Kruglicy:
„mówiono o nim, że w piątym roku pobytu w obozie wyrzekła się go żona".
Romans z Jewgieniją Fiodorowną w Kruglicy
„Mówiono bowiem, że to ona była jedyną więzią łączącą Jegorowa z przeszłością więzienną."
„Poznał ją jeszcze przed zwolnieniem w Kruglicy, został jej obozowym mężem i swoje przeniesienie na stanowisko wolnego lekarza w centrali uzależnił podobno od wysłania Jewgienii Fiodorowny do Jercewa".
Jewgienija Fiodorowna „zdradziła się mimochodem, że u kresu sił wydobył ją z lasu do pracy w ambulatorium nasz wolny lekarz, wówczas więzień kruglicki".
„Ten związek był w obozie czymś niezwykłym, gdyż opierał się na prawdziwym uczuciu, a nawet wierności."
„Jegorow i Jewgienija Fiodorowna zachowywali się tak, jak gdyby intymność i dyskrecja były warunkami trwałości ich uczucia".
Objęcie funkcji naczelnika lekarzy w Jercewie:
„w roku 1939 ukończył wyrok ośmioletni w Kruglicy i objął stanowisko naczelnika „sanczasti" w centrali jercewskiej".
„Wyglądało na to, że Jegorow kochał ją, bo był niegdyś więźniem i nie chciał lub nie mógł tego zapomnieć, a ona, jeśli odwzajemniała jego uczucia, to dokładnie z tych samych względów".
„Jewgienija Fiodorowna nienawidziła ludzi wolnych i w pewien sposób wstydziła się tego naruszenia solidarności więziennej."
„Jegorow odwiedza ją jak prostytutkę i wraca za zonę do innego, wolnego życia" - słowa Michaiła Stiepanowicza W.
Romans Fiodorowny z Jarosławem R.
udawał, że nie widzi romansu Jewgienii z Jarosławem R. „Jegorow jednak zdawał się nie widzieć, co dzieje się za jego placami".
Jegorow pozbył się Jarosława R.:
„Pod koniec lata zupełnie nieoczekiwanie Jarosław R. został wezwany na etap do obozów peczorskich; znaczyło to, że Jegorow próbował walczyć".
Jewgienija Fiodorowna poprosiła o etap:
Po wezwaniu Jarosława R. na etap „Jewgienija Fiodorowna zgłosiła się również na etap do jakiegokolwiek innego obozu poza Kargopolem; znaczyło to, że nie zamierza się poddać".
Jegorow przeniósł się do innego obozu:
„Jegorow przestał przychodzić do zony. Podobno poprosił o zwolnienie i wyjechał do innego obozu".
Czego uczy jego historia Jegorowa?
W łagrze nie ma miejsca na miłość.
Od łagru nie ma ucieczki - kto raz trafi do łagru nawet po odzyskaniu wolności musi przy nim zostać.
Między więźniami a ludźmi wolnymi jest przepaść.