Interpretacje Tanga Sławomira Mrożka
1. Interpretacja - "Tango", jako dramat o sztuce
Tradycyjna sztuka (pokolenie dziadków) zostaje obalona przez awangardę – Stomila i Eleonorę, która dopuszcza wszelkie chwyty, odrzuca wszelkie ograniczenia. W efekcie, pozbawiona z treści, zatraca się, zużywa i traci związek z rzeczywistością. Jeśli po awangardzie nie uda się wrócić do tradycji, jak proponuje to Artur, musi zwyciężyć sztuka masowa, popkultura – Edek.
2. Interpretacja - "Tango", jako dramat o rewolucji, totalitaryzmie
„Tango" S. Mrożka obnaża mechanizmy rewolucji oraz władzy totalitarnej, do której ostatecznie prowadzi przewrót społeczny. Wraz z upadkiem Artura pogłębia się kryzys wartości; teraz rządzi już tylko prymitywna siła – Edek (totalitaryzm). Cały dramat w tej interpretacji podobny w wymowie jest do „Szewców" Witkacego. Przedstawia kolejne rewolucje na wzór heglowskiej koncepcji dziejów i mieści się w katastrofizmie.
3. Interpretacja - "Tango", jako dramat o dążeniu do władzy
„Tango" pokazuje również dążenie do władzy, które w świecie pozbawionym wartości i bezgranicznie tolerancyjnym, okazuje się być banalnie łatwe. Do władzy dąży tutaj Artur, który narzuca wszystkim własną koncepcję świata. W tym celu nie zawahał się nawet wykorzystać Edka, który korzystając z okazji i swej siły ostatecznie zdobywa władzę.
4. Interpretacja - "Tango", jako dramat o postmodernistycznym kryzysie wartości,
S. Mrożek w „Tangu" za pomocą obrazu rodziny powstałego po rewolucji obyczajowej i kulturalnej ukazuje postmodernistyczny świat pozbawiony tradycyjnych wartości. Stworzony przez Stomila i Eleonorę, którzy zbuntowali się przeciw tradycji i konwencji (zupełnie jak awangarda). Artur w tym świecie nie może żyć, odrzuca go, staje się motorem kontrrewolucji kulturalnej, której celem jest przywrócić tradycyjną hierarchię wartości i porządek świata. Zwycięstwo Edka pokazuje, że w świecie postmodernistycznym większą siłę przebicia ma siła, która ostatecznie zwycięża i pogłębia kryzys wartości, odbierając ostatnią wartość – wolność.
5. Interpretacja"Tango", jako dramat o rodzinie
Tradycyjna trzypokoleniowa polska rodzina: dziadkowie, rodzice i dziecko ukazana została w „Tangu" w sytuacji rozpadu. Najstarsze pokolenie nie spełnia żadnej konstruktywnej roli. Tęskni częściowo za utraconym światem, ale pogodziło się z rolą, którą wyznaczyło im pokolenie ich dzieci. Stomil i Eleonora nie są rodziną w pełnym tego słowa znaczenia, żyją obok siebie. Nikogo z nikim nie łączą tutaj charakterystyczne dla rodziny więzi emocjonalne. Osamotnione dziecko, którego nikt nie wychował, próbuje narzucić własny porządek całej rodzinie. Pozbawione wsparcia, zrozumienia i miłości musi jednak ponieść życiową porażkę. Okazuje się, że ofiarą wolności dziadków i rodziców są dzieci.
6. Interpretacja - "Tango", jako dramat o buncie
W „Tangu" pojawia się przy także topos młodzieńczego buntu. Artur w świecie, w którym wszystko wolno i nie ma granic, nie potrafi się określić, zdefiniować siebie poprzez bunt, bo nie ma przeciw czemu się buntować. Więc tradycyjny młodzieńczy (pokoleniowy) bunt przybiera tutaj groteskową formę – próby powrotu do konwencji, tradycji.