synteza sztuk w Weselu Stanisława Wyspiańskiego
Dzięki swojej wszechstronności i różnym talentom Stanisław Wyspiański w Weselu dokonuje syntezy sztuk. Genialnie łączy malarstwo, muzykę, taniec i literaturę. Wynosi w ten sposób swój dramat na wyżynny arcydzielności.
Malarstwo
-
plastyczność w dramatu jest prawie równorzędna słowu
-
kontrast
-
wieczorowe stroje inteligencji
-
barwne stroje krakowskiego chłopstwa
-
-
impresjonistyczny obraz
-
bohaterowie są w nieustannym ruchu
-
artysta stara się uchwycić moment, chwilę
-
gra świateł i barw
-
różne źródła światła
-
migotliwa przykręcona lampa
-
blask księżyca
-
-
-
barwy
-
„krasnych wstążek, pawich piór”
-
-
dźwięki
-
„słychać huczne weselisko”
-
„buczące basy”
-
-
-
secesja
-
w didaskaliach
-
pastelowe barwy
-
siwo
-
prawie błękitna
-
szarawym tonem półbłękitu
-
-
-
-
związki z malarstwem
-
Jana Matejki
-
"Wernyhora"
-
"Racławice"
-
"Stańczyk"
-
"Konstytucja 3 Maja"
-
"Bitwa pod Grunwaldem"
-
"Podniesienie dzwonu Zygmunta"
-
-
Jacka Malczewskiego
-
ostatnia scena
-
"Błędne koło"
-
"Melancholia"
-
-
Muzyka
-
kontrast
-
żywa krakowska muzyka
-
muzyka weselna
-
skoczne krakowskie melodie
-
-
przyśpiewki Jaśka
-
-
cisza, kiedy pojawiają się duchy
-
otępiająca monotonna muzyka Chochoła
-
-
efekty akustyczne
-
tętent konia
-
Taniec
-
akcja między izbą biesiadną a salą taneczną
-
ludowa szopka
-
-
balet
-
scena końcowa
-
chocholi taniec
-
-
postacie poruszają się w dziwnym hipnotycznym tańcu
-
somnambulizm
-
lunatyzm
-
-
Literatura
-
I akt
-
komedia rodzajowa
-
język
-
dowcipny
-
pełen aforyzmów
-
"panowie nie chcom chcieć”
-
„chłop potęgą jest i basta"
-
"to co było może przyjść"
-
-
-
-
II akt
-
fantastyczno-symboliczny
-
poetycki język
-
-
gra planów i konwencji
-
plan mały
-
chata weselna
-
żart
-
dowcip
-
satyra
-
-
-
plan duży
-
chata = Polska
-
powaga
-
tragizm
-
-
-
-
fantastyka
-
baśniowa
-
przyszły duchy, by upomnieć żywych
-
-
psychologizm
-
duchy są projekcją myśli, które dręczą ich rozmówców
-
-
-
język
-
zróżnicowany środowiskowo
-
krakowska inteligencja
-
język literacki
-
-
chłopi
-
stylizacja gwarowa
-
dialektyzacja
-
-
indywidualizacja językowa
-
Poeta, Pan Młody
-
poetyckość
-
obfitość
-
-
Rachela
-
egzaltacja
-
-
Radczyni
-
z wyższością
-
-
-
-