- w językoznawstwie strukturalistycznym - obiekt służący do przekazywania inf. na bazie abstr jęz., zarówno w mowie jak i w piśmie. język istnieje w tekstach, które go realizują.
- to fizyczny wytwór sytuacji komunikacyjnej (napis).
- (lingwistyka) Obiektem badania lingwistycznego to twór powstały w skutek pewnych operacji abstrakcji przeprowadzonych na wyjściowym przedmiocie fizycznym, przede wszystkim segmentacji (z możliwością wyodrębnienia znaków supersegmentalnych) i identyfikacji wyodrębnionych segmentów jako wystąpień określonych znaków - typów (w piśmie znaki te są z góry dane, ponieważ wymienione operacje abstrakcyjne zostały przeprowadzone przy tworzeniu pisma. Na tym opiera się drugie, częstsze rozumienie tekstu, który jest tu ciągiem abstrakcyjnych znaków (np. fonemów, liter, słów), przyporządkowanych w naturalny sposób przedmiotowi fizycznemu służącemu do komunikowania się. Przy tym rozumieniu tekst jest obiektem unilateralnym (w jego skład wchodzi tylko signifiant w sensie Saussuera), a nie zalicza się do niego elementów interpretacji i strukturalizacji (oprócz tych, które posłużyły do segmentacji i identyfikacji znaków występujących w ciągu).
[Encyklopedia językoznawstwa ogólnego]