Król Edyp jako tragedia klasyczna

Król Edyp jako tragedia antyczna

Budowa Króla Edypa jako tragedii antycznej:

1. prolog – Wchodzi procesja błagalników, Teby są nękane przez zarazę, Edyp wysłał już Kreona do wyroczni delfickiej, by dowiedział się co trzeba zrobić, by ją zlikwidować, Ten wraca i informuje króla, że zaraza i nieurodzaj jest przyczyną zmazy- nie pomszczenia przelanej krwi króla Lajosa i obecności mordercy w miescie. Procesja błagalników wychodzi.

2. parodos – Na orchestrę wchodzi chór i rozlega się uroczysta pieśń chóru, (3 pary strof (strofa + antystrofa), różniących się metrycznie

3. epejsodiony i stasimony (4):

   1. epejsodion orędzie Edypa i scena z wieszczem Tyrezjaszem, który mówi Edypowi, że to on jest źródłem zła –Edyp go wygania, nie rozumiejąc przesłania wieszcza, 1. stasimon – chór choć pod wrażeniem słów wieszcza staje w obronie króla;

   2. epejsodion – scena Edypa z Kreonem, który broni się przed oskarżeniem go o spisek przeciw władcy, przybycie Jokasty, która odnalazła swoje szczęście i miłość z Edypem i nie wierzy wyroczni, która przepowiada mroczną przyszłość, 2. stasimon w.873 – reakcja chóru na niewiarę Jokasty w wyrocznię, wołanie do boga żeby coś uczynił;

   3. epejsodion – Jokasta modli się do Apollona o pomoc, do Edypa przybywa goniec z Koryntu z wiadomością o śmierci Polibosa i informacją, że Edyp nie był synem zmarłego, ale przyniesiony został z Teb, Jokasta słucha i wszystko staje się dla niej jasne i odchodzi by zadać sobie śmierć, 3. stasimon pieśń nie jest związana z sytuacją jest dla widza i pyta kim jest tajemniczy Edyp – 1099 w.;

   4. epejsodion zjawia się oczekiwany przez Edypa pasterz, który go przyniósł Polibosowi, wyjawia kim jest Edyp, to tragedia dla króla;

4. Exodus, zakończenie – o samobójstwie Jokasty i oślepieniu Edypa dowiadujemy się od zwiastuna z wnętrza budynku, w którym się to dokonało, Edyp udaje się na wygnanie

1. Zasada trzech jedności;

   1. akcja dzieje się mniej niż jedną dobę,

   2. miejsce przed pałacem królewskim w Tebach (informacje o akcjach w innych miejscach przynoszone przez posłańców)

   3. jednowątkowość – docieranie do zbrodniarza, który popełnił przed kilku laty zbrodnię

2. Zasada decorum – styl wysoki, język patetycznie wzniosły, pozbawiony wszelkich wulgaryzmów i słów potocznych

   1. nie pokazywana na scenie śmierć

   2. brak humorystycznych scen

   3. brak scen zbiorowych

   4. Edyp nie zmienia się

   5. bohater pochodzi z królewskiego rodu

   6. zachowana została czystość gatunku i rodzaju

3. Tytuł utworu = imię głównego bohatera

4. Chór – skraca tekst, komentuje, wprowadza aktorów