Aleksander - charakterystyka

Charakterystyka Aleksandra (Parysa)

bohatera "Odprawy posłów greckich" Jana Kochanowskiego

Aleksander to królewicz trojański - syn Priama i Hekabe.

Jako dziecko został porzucony przez rodziców na pożarcie wilkom (po proroczym śnie matki, w którym objawił się, jako pochodnia, która podpali Troję).

Porwał Helenę - żonę gospodarza, będąc gościem u Meneleosa, miała być dla niego nagrodą za przysługę dla Afrodyty, którzej jak sędzia przyznał złote jabłko.

Aleksander to:

• lekkomyślny młodzieniec, nie dba o konsekwencje swoich czynów i słów
• wg Chóru popełnia typowe dla młodości błędy
• Antenor w prologu opisuje korupcyjne zabiegi Aleksandra zjednujące mu sojuszników
• hedonista - interesują go tylko jego żądze, na naradzie powołuje się na miłość do Heleny i nie liczy się z tym, że ona wolałaby wrócić
• w rozmowie z Antenorem stosuje nieuczciwe argumenty

  • inni mu pomogą, Ludzie mówią, że przyjaciół poznaje się w biedzie

  • jesteś przyjacielem, a przyjaciel zawsze pomaga przyjacielowi

  • dezawuuje argumenty Antenora nazywając je wymówkami

  • twierdzi, że Antenor obcym życzy lepiej niż przyjacielowi

  • nazywa go zdrajcą i oskarża o wspieranie Greków

  •  oskarża o przyjęcie łapówki od Greków

  •  oskarża go o chciwość, twierdzi, że Antenor służy temu, kto więcej daje, że przyjął podarek od Parysa, ale pewnie Grecy dali większy

• na Radzie Trojańskiej także zachowuje się jak sofista, erysta:
  • chce zebranych uprzedzić do Greków
  • chce wygrać, nie liczy się prawda

  • Przedstawia siebie, jako myśliwego, księcia stroniącego od uciech dworskich i kobiet

  • Podkreśla, że Helenę mu dała Wenus - porywając Helenę spełnił wolę bogów, więc będą go wspierali

  • przypomina, że Grecy pierwsi porwali Medeę z Troi i jej nie oddali

  • przedstawia Greków, jako tych, którzy wyrządzili krzywdę Trojanom

  • zapowiada, że Priam wydając Helenę Grekom, wyda jednocześnie swego syna, bo on z nią podzieli los - prosi ojca, by to było jego pokutą

  • przypomina Priamowi, że Grecy za porwanie Medei nie zapłacili Troi

  • przypomina czasy, gdy Grecy toczyli wojnę z Troją i ich ofiary z otoczenia króla: martwy Hezyjon, krewna w niewoli greckiej

  • przedstawia porwanie Heleny, jako słuszną pomstę na Grekach

• jest niezrównoważony
  • na początku rozmowy z Antenorem powołuje się na przyjaźń
  • na końcu rozmowy grozi mu
• przedstawia prywatę w postepowaniu - nie troszczy się o innych i swój kraj, tylko o siebie