Inny świat. Tania - śpiewaczka operowa
Artykuł zawiera nie tylko charakterystykę Tanii i biografię Tanii - postaci z powieści Gustawa Herlinga-Grudzińskiego Inny świat. Tania - śpiewaczka operowa, która przedstawiona została przez autora w trakcie pobytu w Jercewie (patrz: Grudziński - biografia w punktach).
Inny świat. Tania - charakterystyka
Wygląd Tanii:
„chodziło o kruczowłosą Tanię"
„filigranowa dziewczyna o wąskich, delikatnych dłoniach"
„stawiała dość długi jak na precedensy obozowe opór"
Inny świat. Tania - biografia bohaterki
Zanim trafiła do łagru:
„śpiewaczkę opery moskiewskiej"
Powód aresztowania, osądzenia i uwięzienia:
„przypłaciła wyrokiem dziesięcioletnim parę nadprogramowych tańców na balu dyplomacji zagranicznej"
W Jercewie trafiła do brygady leśnej:
„Skierowano ją (...) do brygady »lesorubów«"
Nie oddała się urce:
„Miała jednak nieszczęście podobać się niskiemu »urce« Wani".
Więźniowie skazali ją na tortury pracy:
„ogromnym toporem oczyszczała zwalone jodły z kory"
Więźniowie skazali ją na torturę głodu:
„przychodziła wieczorami do zony i resztkami sił ruszała do kuchni po swój »pierwszy kocioł«".
Więźniowie uniemożliwili jej pobyt w szpitalu:
„Było widoczne, że ma gorączkę, ale lekpom (...) nie chciał jej dać za nic zwolnienia”.
Stawiała heroiczny opór:
„Trwało to wszystko dwa tygodnie".
„po upływie tego rekordowego jak na brygadę leśną terminu Tania przydreptała (...) zwaliła się ciężko na jego pryczę".
Upadek moralny Tanii:
„została czymś w rodzaju markietanki brygadowej"
„pożądliwa łapa naczelnika wyciągnęła ją za włosy z grzęzawiska i posadziła za stołem rachmistrzów obozowych".
„Słyszałem ją potem parę razy śpiewającą ładne piosenki rosyjskie w baraku »chudożestwiennoj samodiejatielnosti«".
Pogarda więźniów wobec Tanii:
„moskowskaja bladź" tak ją nazywały „lesoruby".
„Primadonna opery moskiewskiej. Tania, miała śpiewać lekkie piosenki rosyjskie"
więźniowie jej nie wybaczyli, że zadała się z wolnym człowiekiem: „z kąta »lesorubów« rozległy się syki i głośne okrzyki »moskowskaja bladź«. Tania przerwała i spojrzała na salę spłoszona - nieledwie ogarnięta paniką. W jej pięknych oczach zabłysły nagle łzy i zdawało nam się przez chwilę, że ucieknie ze sceny, nie dokończywszy nawet tej jednej piosenki. Wtem, zdjęta jakby desperackim postanowieniem, podjęła na nowo i usiłowała na próżno zagłuszyć swym cienkim głosikiem te dwa piekące, skandowane z uporem słowa".
„Biedna Tania! Przeżyła pewnie swoją porażkę boleśnie, śpiewała bowiem na scenie po raz pierwszy od roku 1937. Ale cóż, musiała zapłacić za to, że rzuciła więźnia dla człowieka wolnego...".
Czego uczy jego biografia generalskiej doczki?
Kobiety żeby przeżyć w łagrze musiały się prostytuować.
Kobiety były zmuszane do prostytucji przez innych więźniów poprzez pracę i głód.
Kobieta, która prostytuuje się żeby przeżyć z wolnym człowiekiem, według więźniów zasługuje na najwyższą pogardę.