Bohaterowie „Antygony”
Znajdziesz tu odpowiedzi na pytania: Kto występuje w Antygonie? Kim jest bohater Antygony? Jakie czyny popełnił? Jakie decyzje podjął? Jak wyglądają relacje pomiędzy bohaterami. Przeczytaj też: Plan wydarzeń Antygony.
Antygona
Tożsamość:
córka Edypa i Jokasty, siostra Ismeny, Polinejkesa i Eteoklesa; narzeczona Hajmona.
Czyny i decyzje:
Sprzeciwia się edyktowi Kreona.
Postanawia pochować brata Polinejkesa, uznając boskie prawa za nadrzędne wobec ludzkich.
Odrzuca pomoc Ismeny, gdy ta później chce podzielić jej los.
Zostaje pojmana przez strażników przy pogrzebie brata.
Otwiera spór z Kreonem, broniąc swojej racji.
Pogodzona z losem, idzie na śmierć.
W grobowcu odbiera sobie życie, powiesiwszy się na chuście.
Relacje:
Ismena – siostra, początkowo nie chce jej pomóc, później próbuje dzielić winę, ale zostaje odtrącona.
Polinejkes i Eteokles – bracia; dla Antygony obowiązek wobec Polinejkesa staje się sensem jej działania.
Kreon – wuj, król Teb, jej przeciwnik w sporze prawo boskie kontra prawo ludzkie.
Hajmon – narzeczony, syn Kreona; jego miłość nie ratuje jej przed śmiercią, ich losy splatają się w grobie.
Ismena
Tożsamość:
siostra Antygony, córka Edypa i Jokasty.
Czyny i decyzje:
Odmawia Antygonie pomocy przy pogrzebie Polinejkesa, tłumacząc to strachem i posłuszeństwem wobec prawa.
Później, widząc determinację siostry, deklaruje chęć współudziału w jej winie.
Próbuje dzielić los Antygony, ale ta odrzuca jej wsparcie.
Relacje:
Antygona – siostra, pełni wobec niej rolę kontrastu: bojaźliwa i uległa wobec prawa państwowego.
Kreon – stryj, uznaje jego władzę.
Polinejkes i Eteokles – bracia; ich los również jest dla niej tragedią, ale nie podejmuje czynnego działania.
Kreon
Tożsamość:
król Teb, brat Jokasty, wuj Antygony i Ismeny, ojciec Hajmona, mąż Eurydyki.
Czyny i decyzje:
Wydaje zakaz pochówku Polinejkesa i grozi śmiercią każdemu, kto go złamie.
Publicznie stawia dobro państwa ponad uczucia rodzinne.
Skazuje Antygonę na śmierć przez zamurowanie w grobowcu.
Odrzuca błagania Hajmona i ostrzeżenia Tejrezjasza, początkowo oskarżając wróżbitę o przekupstwo.
Pod naciskiem Chóru i wróżby zmienia decyzję – idzie uwolnić Antygonę i pogrzebać Polinejkesa, lecz za późno.
Po stracie syna i żony zostaje sam, pełen poczucia winy.
Relacje:
Antygona – siostrzenica, buntowniczka przeciw jego prawu, skazana na śmierć.
Ismena – siostrzenica, wobec niej łagodniejszy, daruje jej życie.
Hajmon – syn, z którym wchodzi w ostry konflikt; Hajmon ginie przez jego decyzje.
Eurydyka – żona, obwinia go o śmierć syna i odbiera sobie życie.
Tejrezjasz – wróżbita, którego ostrzeżenia początkowo lekceważy, później przyjmuje.
Hajmon
Tożsamość:
syn Kreona i Eurydyki, narzeczony Antygony.
Czyny i decyzje:
Staje w obronie Antygony przed ojcem.
Używa argumentów rozumowych i powołuje się na opinię ludu.
Ostrzega ojca, że śmierć Antygony sprowadzi kolejną tragedię.
Gdy Kreon pozostaje nieugięty, opuszcza go w gniewie.
Odnajduje Antygonę martwą w grobowcu, próbuje zabić ojca mieczem.
Chybia i wbija miecz we własne ciało, umierając przy ukochanej.
Relacje:
Antygona – narzeczona, dla niej gotów sprzeciwić się ojcu i popełnić samobójstwo.
Kreon – ojciec, przeciwnik w sporze, którego decyzje prowadzą do jego śmierci.
Eurydyka – matka, opłakuje jego los i przeklina męża.
Eurydyka
Tożsamość:
żona Kreona, matka Hajmona.
Czyny i decyzje:
Wychodzi z pałacu, gdy słyszy wieść o śmierci syna.
Nie wdaje się w długie lamenty publiczne.
W zaciszu domu przebija się nożem, obwiniając męża o tragedię.
Relacje:
Kreon – mąż, wini go za śmierć syna.
Hajmon – syn, którego śmierć skłania ją do samobójstwa.
Tyrezjasz
Tożsamość:
niewidomy wróżbita tebański.
Czyny i decyzje:
Ostrzega Kreona, że bogowie są rozgniewani i odrzucają ofiary, ponieważ ciało Polinejkesa leży niepogrzebane.
Przepowiada śmierć Hajmona i klęski, jeśli król nie zmieni decyzji.
Dzięki jego proroctwu Kreon w końcu ustępuje, choć zbyt późno.
Relacje:
Kreon – doradca i ostrzegający prorok, którego słowa początkowo są odrzucane.
Strażnik
Tożsamość:
żołnierz, pilnujący ciała Polinejkesa.
Czyny i decyzje:
Donosi Kreonowi o pierwszym pogrzebie Polinejkesa.
Przyprowadza Antygonę schwytaną na gorącym uczynku.
Unika winy i kar, ciesząc się, że udało mu się ocalić życie.
Relacje:
Kreon – jego zwierzchnik, którego gniewu bardzo się boi.
Antygona – więźniarka, którą przyprowadza na dwór.
Posłaniec
Tożsamość:
sługa, przynoszący wieści z pałacu i pola wydarzeń.
Czyny i decyzje:
Przynosi wieść o śmierci Antygony i Hajmona.
Opowiada Eurydyce o przebiegu tragedii.
Donosi również o jej samobójstwie Kreonowi.
Relacje:
Kreon, Eurydyka, Chór – świadkowie jego relacji; pełni rolę łącznika między miejscami tragedii.
Chór starców tebańskich
Tożsamość:
grupa obywateli Teb, pełniąca rolę komentatora i moralnego przewodnika.
Czyny i decyzje:
Opiewa zwycięstwo Teb.
Wyraża opinie o postępowaniu bohaterów (chwali posłuszeństwo prawu, ale też współczuje Antygonie).
Wzywa Kreona do rozwagi i słuchania proroka.
Podsumowuje tragedię morałem: bogowie karzą pychę, a cierpienie uczy pokory.
Relacje:
Kreon – poddani, doradzają mu i próbują wpłynąć na jego decyzje.
Antygona – okazują jej współczucie, ale nie mogą jej uratować.
Źródło: