Język polski. Matura 2015. Poziom podstawowy. Zadanie maturalne.
Artykuł zawiera opracowane przez CKE i OKE przykładowe zadanie, składające się z tematu i fragmentu tekstu, które mogłoby się pojawić na maturze z języka polskiego od 2015 roku. Uczeń ma na jego podstawie sporządzić wypowiedź argumentacyjną. Zadanie maturalne z języka polskiego poziom podstawowy z 22 sierpnia 2017 r.
Jaką postawę przyjmuje człowiek w obliczu cierpienia innych? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Dżumy Alberta Camusa oraz do wybranych tekstów kultury.
Wypowiedź argumentacyjna powinna liczyć co najmniej 250 słów.
Dżuma
Zapukano do drzwi i wszedł pielęgniarz w białej masce. Położył na biurku Tarrou paczkę kart kontrolnych i głosem, który tłumiło płótno, powiedział tylko: „Sześciu”, po czym wyszedł. Tarrou spojrzał na dziennikarza6 i pokazał mu kartki, które rozłożył na kształt wachlarza.
– Piękne kartki, co? To są zmarli. Zmarli w nocy. […]
Pchnęli oszklone drzwi. Była to ogromna sala o szczelnie zamkniętych oknach mimo pory roku. […] Rambert poczuł się nieswojo w okropnym upale tej sali i z trudem rozpoznał Rieux pochylonego nad jednym z jęczących kształtów. Doktor nacinał pachwiny chorego, który leżał rozkrzyżowany; trzymali go dwaj pielęgniarze stojący po obu stronach łóżka. Doktor się wyprostował, opuścił narzędzia na tacę, którą podsunął mu pomocnik, i stał przez chwilę nieruchomo, patrząc na pacjenta; bandażowano go właśnie. […]
– Chciałbym z panem porozmawiać – powiedział Rambert.
– Wyjdziemy razem, jeśli pan zechce. Niech pan poczeka na mnie w gabinecie Tarrou. W chwilę potem Rambert i Rieux usiedli z tyłu w samochodzie doktora. Prowadził Tarrou.
– Nie ma już benzyny – powiedział Tarrou, ruszając z miejsca. – Jutro pójdziemy pieszo.
– Doktorze – powiedział Rambert – nie wyjeżdżam i chcę zostać z wami. Tarrou nie poruszył się. Prowadził dalej. Rieux jak gdyby nie mógł wynurzyć się ze swego zmęczenia.
– A ona? – zapytał głuchym głosem.
Rambert powiedział, że się nad tym zastanawiał, że nadal wierzy w to, w co wierzył, ale byłoby mu wstyd, gdyby wyjechał. Przeszkodziłoby mu to kochać kobietę, którą zostawił. Ale Rieux wyprostował się i rzekł pewnym głosem, że to głupie i że nie ma wstydu w wyborze szczęścia.
– Tak – powiedział Rambert – ale może być wstyd, że człowiek jest sam tylko szczęśliwy. Tarrou, który dotychczas milczał, zauważył, nie odwracając głowy, że jeśli Rambert chce dzielić nieszczęście ludzi, nie będzie miał nigdy czasu na szczęście. Trzeba wybierać.
– Nie chodzi o to – powiedział Rambert. – Zawsze myślałem, że jestem obcy w tym mieście i że nie mam tu z wami nic wspólnego. Ale teraz, kiedy zobaczyłem to, co zobaczyłem, wiem, że jestem stąd, czy chcę tego, czy nie chcę. Ta sprawa dotyczy nas wszystkich.
Nikt nie odpowiedział i Rambert wydawał się zniecierpliwiony.
– Wiecie o tym zresztą dobrze! W przeciwnym razie co robiliście w tym szpitalu? Czy dokonaliście więc wyboru i wyrzekli się szczęścia?
Ani Tarrou, ani Rieux nie odpowiadali. Milczenie trwało długo, dopóki nie zbliżyli się do domu doktora. Rambert powtórzył ostatnie pytanie z jeszcze większą siłą. Tylko Rieux odwrócił się w jego stronę. Podniósł się z trudem.
– Niech mi pan wybaczy – powiedział – ale nie wiem. Niech pan zostanie z nami, jeśli pan tego chce. Auto skręciło, zamilkł. Potem podjął, patrząc przed siebie:
– Nic w świecie nie jest warte, żeby człowiek odwrócił się od tego, co kocha. A jednak ja także się odwracam, sam nie wiedząc, dlaczego .
I opadł na siedzenie.
– To fakt, tylko tyle – rzekł ze zmęczeniem. – Zarejestrujemy go i wyciągniemy wnioski.
– Jakie wnioski? – zapytał Rambert.
– Ach – powiedział Rieux – nie można jednocześnie leczyć i wiedzieć. Leczymy więc jak najszybciej. To pilniejsze.
Albert Camus, Dżuma, Warszawa 1999.
Na podstawie podanych fragmentów Dżumy Alberta Camusa scharakteryzuj Rieux i Ramberta. Porównaj ich postawy i ważne dla nich wartości, wykorzystując znajomość utworu.
Zadanie maturalne z języka polskiego poziom podstawowy z maja 2007 r.
Źródło:
- http://www.cke.edu.pl/