Biblia ukazuje pozytywny obraz człowieka
Przykładowa rozprawka pozytywnym obrazie człowieka w Biblii. Napisana na podstawie planu: Plan rozprawki. Biblia ukazuje pozytywny obraz człowieka. Możesz znaleźć też jej ćwiczenie notatki syntetyzującej z tym tekstem: Notatka syntetyzująca - ćwiczenie: Rola Biblii w życiu człowieka, Notatka syntetyzująca - ćwiczenie: Natura człowieka w Biblii.
Biblia ukazuje pozytywny obraz człowieka
Biblia, czyli święta księga chrześcijan, to nie tylko zbiór opowieści religijnych, ale również duchowy przewodnik, który od tysięcy lat pomaga ludziom rozumieć samych siebie i świat. To tekst, w którym Bóg objawia człowiekowi prawdę o jego naturze, powołaniu i godności. Choć przedstawia grzech, cierpienie i zwątpienie, ostatecznie ukazuje człowieka jako istotę zdolną do dobra, miłości i wiary. Uważam, że w Biblii człowiek przedstawiony jest w sposób pozytywny — jako stworzenie obdarzone wolną wolą i zdolnością do duchowego rozwoju, które nawet po upadku potrafi powrócić na drogę dobra.
Od samego początku Pisma Świętego człowiek ukazany jest jako wyjątkowe stworzenie. W Księdze Rodzaju Bóg stwarza człowieka „na swój obraz i podobieństwo”, powierzając mu opiekę nad światem. Nawet grzech pierworodny nie przekreśla jego wartości — Bóg obiecuje odkupienie i daje ludziom nadzieję. Już ten moment ukazuje, że człowiek jest istotą, w której tkwi zarówno słabość, jak i ogromny potencjał dobra. Można zauważyć, że nawet upadek Adama i Ewy nie kończy się potępieniem, lecz zapowiedzią zbawienia, co podkreśla Boże miłosierdzie i szacunek dla człowieka.
Silnym przykładem pozytywnego obrazu człowieka jest Abraham. Jego gotowość do złożenia w ofierze syna Izaaka świadczy o bezgranicznej wierze i zaufaniu wobec Boga. Abraham kieruje się nie strachem, lecz miłością i przekonaniem, że przymierze z Bogiem ma sens nawet wtedy, gdy człowiek go nie pojmuje. Jego postawa pokazuje, że człowiek potrafi przekroczyć własny egoizm i podporządkować się wartościom duchowym. Z tego wynika, że Biblia widzi w człowieku istotę zdolną do heroizmu wiary i ufności, które nadają sens jego życiu.
Pozytywny obraz człowieka dopełnia przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. Samarytanin, choć obcy i pogardzany przez Żydów, zatrzymuje się, by pomóc pobitemu człowiekowi. Nie kieruje się przepisem prawa, lecz współczuciem i sercem. Jego czyn potwierdza, że prawdziwe człowieczeństwo polega na miłości bliźniego, niezależnej od pochodzenia, wyznania czy statusu. Przypowieść ta pokazuje, że człowiek ma w sobie naturalną zdolność do miłosierdzia — a więc do czynienia dobra z potrzeby serca. Taka postawa czyni go podobnym do Boga, który jest miłością.
Innym biblijnym bohaterem, który potwierdza pozytywny obraz człowieka, jest Hiob. Choć doświadcza niewyobrażalnego cierpienia, nie odwraca się od Boga. W jego historii odnajdujemy wiarę, pokorę i nadzieję silniejsze niż ból. Hiob nie buntuje się, lecz szuka sensu swojego doświadczenia i zachowuje wierność. Dzięki temu staje się symbolem duchowej siły człowieka, który potrafi przetrwać próbę. Można wysnuć wniosek, że Biblia ukazuje cierpienie nie jako karę, lecz jako drogę do zrozumienia siebie i Boga, a więc jako element duchowego dojrzewania.
Pozytywny obraz człowieka dostrzec można również w Księdze Koheleta, mimo że jest to jedno z najbardziej refleksyjnych i pesymistycznych dzieł Starego Testamentu. Kohelet zauważa marność i przemijalność świata — mówi, że „wszystko jest marnością” — ale jednocześnie zachęca człowieka, by cieszył się życiem, pracował uczciwie i korzystał z darów, jakie daje mu Bóg. Można powiedzieć, że Kohelet uczy mądrego dystansu, a nie rozpaczy: człowiek nie ma władzy nad losem, ale może nadać sens swojemu istnieniu przez wdzięczność, rozwagę i szacunek dla życia. Ten realizm i pokora wobec przemijania również pokazują pozytywny obraz człowieka — jako istoty, która potrafi odnaleźć radość i spokój mimo świadomości kruchości świata.
Równie ważna dla zrozumienia człowieka jest przypowieść o synu marnotrawnym. Młody człowiek, który opuszcza ojca i marnuje majątek, ostatecznie wraca skruszony i zostaje przyjęty z miłością. Historia ta pokazuje, że człowiek może się zagubić, ale nigdy nie traci szansy na powrót. Miłosierdzie ojca jest obrazem Bożej miłości, a przemiana syna — dowodem, że człowiek potrafi się zmienić i dojrzeć. W ten sposób Biblia przypomina, że każdy błąd może stać się początkiem odnowy.
Wszystkie te przykłady — od Abrahama po Koheleta — tworzą spójny obraz człowieka, który jest zdolny do wiary, dobra, refleksji i miłości. Biblia nie ukrywa ludzkich słabości, ale wskazuje, że nawet w niedoskonałości człowiek może odnaleźć Boga i sens życia. Poznawanie Biblii pozwala lepiej zrozumieć ludzką naturę i mechanizmy moralnego wyboru. Wiedza o niej przydaje się nie tylko na egzaminie, ale także w codziennym życiu, bo pomaga odnaleźć w sobie odwagę, pokorę i nadzieję. Ostatecznie Biblia przekonuje, że człowiek — mimo przemijalności i błędów — jest dobry z natury, a jego życie ma głęboki sens, jeśli oparte jest na wierze, miłości i prawdzie.
Źródła:
– https://cke.gov.pl/
– Notatka syntetyzująca. Jak napisać notatkę syntetyzującą?