Scenariusz lekcji poświęconej Horacemu i jego utworom: Exegi monumentum, Aequam memento i List do Pizonów.

  1. Szkoła: ZS nr 6 w Jastrzębiu Zdroju

  2. Klasa: 1 LA
  3. Przedmiot: język polski
  4. Prowadzący: Arkadiusz Żmij – stażysta

  5. Hasło programowe: Inne gatunki literackie antyku

  6. Program: Pamiętajcie o ogrodach
  7. Temat lekcji:Najwybitniejszy liryk starożytności – Horacy (Exegi monumentum, Aequam memento i List do Pizonów)

  8. Cele lekcji:

    1. ogólny: budowanie przekonania o starożytnych korzeniach kultury europejskiej

    2. cele szczegółowe:
      • uczeń potrafi wyjaśnić pochodzenie wyrażenia „exegi monumentum”, „carpe diem”

      • uczeń potrafi zdefiniować termin „pieśń”

      • uczeń rozumie czym jest postawa horacjańska

      • uczeń dostrzega znaczenie Horacego

      • uczeń zna „List do Pizonów” i potrafi omówić jego tematykę

      • uczeń zna Pieśń XXX z Księgi III oraz Pieśń III z księgi II

  9. Metody dydaktyczne:

    1. burzy mózgów
    2. analizy i interpretacji
    3. analizy porównawczej
  10. Środki dydaktyczne:

    1. tablice z cytatami
    2. A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1 Antologia, WSiP: Warszawa, s. 68

    3. podręcznik: A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1, WSiP: Warszawa, s. 101

  11. Formy pracy:

    1. jednostkowa
    2. zbiorowa
  12. Bibliografia:

    1. A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1, WSiP: Warszawa, s. 101

    2. A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1 Antologia, WSiP: Warszawa, s. 68

    3. M. Adamczyk, B. Chrząstowska, J. T. Pokrzywniak. Starożytność-oświecenie. Podręcznik literatury dla klasy pierwszej szkoły średniej, WSiP: Warszawa, 1995 r.0

    4. M. Stworowa, M. Orlicka, Scenariusze lekcji języka polskiego, Innowacje: Goleszów, 1994 r.

Konspekt właściwy:

I Ogniwo wstępne: 10’

-etap organizacyjny
-stworzenie sytuacji problemowej:
  1. Odsłonięcie części tablicy z napisanymi fragmentami różnych tekstów, np.:

Jednak mam tę nadzieję, że przedsię za laty

Nie będą moje czułe nocy bez zapłaty

A co ma za żywota ujmie czas dzisiejszy,

To po śmierci nagrodzi z lichwą wiek późniejszy.

I opatrzył to dawno syn pięknej Latony,

że moich kości popiół nie będzie wzgardzony.

(Jan Kochanowski, Muza w. XVI)

O mnie Moskwa i będą wiedzieć Tatarowie,

I różnego mieszkańcy świata Anglikowi,

Mnie Niemiec i waleczny Hiszpan, mnie poznają,

Którzy głęboki strumień Tybrowy pijają.

(Jan Kochanowski, Pieśń XXIV, w. XVI)

Ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę,

Cóż Ty większego mogłeś zrobić – Boże?

(Adam Mickiewicz, Dziady cz. III, w. XIX)
Nie wabił mnie spiżowy pomnik,
Rozgłośnie trąby, huczne brawa.
Zostanie po mnie pusty pokój
I małomówna, cicha sława.
(Leopold Staff, Ostatni z mego pokolenia, w. XX)
Radość pisania
Możność utrwalania
Zemsta ręki śmiertelnej.
(Wisława Szymborska, Radość pisania, w. XX)

II Ogniwo centralne (ok. 30’)

  1. Polecenie przepisania powyższych fragmentów do zeszytu jednoczesnym pytaniem: Co łączy te teksty wyjęte z różnych epok? 7’

Jest w nich i nadzieja sławy pośmiertnej, pewność sławy pośmiertnej, pewność sławy szerokiej, wykraczającej poza granice własnego kraju, jest mowa o spiżowym pomniku, wyjątkowej roli poety, równającego się z Bogiem, jest przekonanie, że twórczość jest zaprzeczeniem przemijalności, bo utrwala na zawsze. Można więc mówić o wędrującym motywie (toposie) „pośmiertnej sławy poety”, o toposie.

  1. Oto źródło tego toposu, najbardziej znany wiersz starożytny rzymskiego poety Horacego – Exegi monumentum aere perennius –Stawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiży (L. Rydla). Które z elementów toposu były już u źródła? 10’
  • trwałość sławy (metafora: spiżowy pomnik) nie poddająca się czasowi;

  • nieśmiertelność (non omnis moriar – nie wszystek umrę)

  • wieczna młodość

Ponadto świadomość, że pierwszy z rzymskich poetów dorównał eolskim wierszom (greckim)

  1. Kim był Horacy? 5’

Horacy – syn wyzwoleńca z Wenecji, mógł się kształcić dzięki mecenasowi; niezwykle popularny w Europie aż do końca XVIII w., szczyt sławy w renesansie. Stworzył gatunek zwany pieśnią (carmen) – utwór liryczny, poważny w tonie, dotykający spraw istotnych, wyraz zadumy filozoficznej i patriotycznej. Rozważania o sztuce – List do Pizonów.

  1. Co znaczy „filozofia Horacego” albo „postawa Horacego - „Aequam memento”? 10’

autorem słów: „carpe diem”, ale utrzymując równowagę.

III Ogniwo końcowe: 3’

 

Zawieszenie tablicy ze słowami:

O tak, nie cały zginę, zostanie po mnie

Wzmianka w czternastym tomie encyklopedii

Pobliżu setki Millerów i Mickey Mouse

(Czesław Miłosz)
i milczenie nauczyciela.
Zadanie domowe

List do Pizonów” Horacego, czyli słów kilka o sztuce i pisarzu

Pisarz: nie owijaj w bawełnę, selekcjonuj informacje, dbaj o język, uważnie dobieraj słowa, możesz tworzyć neologizmy, zachowuj czystość gatunkową, bądź zwięzły, czerp z tradycji

Sztuka: musi wzruszać, mimetyzm, realizm, utylitaryzm